-->
Harlem Village Akademisi’nden geçerken, çoğu kişinin ilk fark ettiği şey gürültüdür. Çünkü yok.
Lütfen anlayın: Bir morg veya kütüphane gibi sessiz değil. İlgilenen öğrencilerin ve motive olmuş öğretmenlerin sesleri var ama kaos yok. Şehir içi okulla ilişkilendirdiğimiz kaos tamamen eksik.
Eğer rastgele bir ziyaretçi, Dr. Kenny’nin sırrının on bir yaşındaki çocukları itaatkar hale getirmeyi çözdüğünü düşünerek ayrılırsa, bu okulun çalışmasının sebebinin %95’ini kaçırmış olacak.
İlk gün öğrencilere şunu söyler: “Sizi sevdiğimiz için katıyız.” Ve bunu kastediyor. Çoğu okul, görevleri olduğu için veya hayatlarını kolaylaştırdığı için katıdır. HVA’nın devrimci öğesi katılık değil. Sevgi.
Saygılı (ve saygı gören) bir öğrenci kitlesinin temeliyle başlayarak, Deborah Kenny heyecan verici bir şey ekledi: öğretmenlerin öğretmesine izin verdi.
Bu, en yüksek hızda en düşük maliyetle eğitim sunmak için tasarlanmış bir fabrika değil. Hayır, bu el yapımı eğitimdir. Öğretmenler teste göre öğretmezler. Öğretmenler önceden onaylanmış standartlaştırılmış müfredata göre bile öğretmezler. HVA’da, önemseyen öğretmenler, önemseyen öğrencilere öğretir.
Basit.
Bunun devrimci olduğuna şaşırır mısınız?
Walking through the Harlem Village Academy, the first thing most people notice is the noise. There isn’t any.
Please understand: it’s not quiet like a morgue or a library. There are the sounds of engaged students and of motivated teachers, but there’s no chaos. The chaos we’ve been trained to associate with an inner-city school is totally missing.
If the casual visitor walks away thinking that Dr. Kenny’s secret is that she has figured out how to get eleven-year old kids to become obedient, he will have missed 95% of what makes this school work.
On the first day, she tells the student body, “we are strict because we love you.” And she means it. Most schools are strict because that’s their job, or strict because it makes their lives easier. The revolutionary element of HVA isn’t the strictness. It’s the love.
Beginning with the foundation of a respectful (and respected) student body, Deborah Kenny has added something exciting: she lets the teachers teach.
This isn’t a factory designed to churn out education at the highest speed for the lowest cost. No, this is handmade education. Teachers don’t teach to the test. Teachers don’t even teach to the pre-approved standardized curriculum. At HVA, teachers who care teach students who care.
Simple.
Is it any surprise that this is revolutionary?