Fatih Pense's Blog
Okuldaki hemen hemen her akademik faaliyet yalnız başına yapılır. Ödevler. Sınavlar. Yazma. Dersler kalabalık bir odada gerçekleşiyor olabilir, ancak bunlar da esasen tek yönlüdür.
Bu izole edilmiş bireye odaklanma, her çalışma alanında gerçekte ne olduğuyla nasıl örtüşecek? Hiçbir yetkin doktor, “Ne yapacağımı bilmiyorum, kendi başıma çözeceğim.” demez. Hiçbir akademik araştırmacı, çelik işçisi veya pilot tamamen izole bir şekilde çalışmaz.
Grup projeleri okulda istisnadır, ancak norm olmalıdırlar. Grubun gücünden nasıl yararlanılacağını anlamak — ister aynı odadaki öğrenciler olsun ister Galler’de deniz ötesinde bir grafik tasarımcıya hızlı bir bağlantı olsun — bugün üretkenliğimizin merkezinde yer alıyor.
Virtually every academic activity in school is done solo. Homework. Exams. Writing. The lectures might take place in a crowded room, but they too are primarily one-way.
How is this focus on the isolated individual going to match up with what actually happens in every field of endeavor? No competent doctor says, “I don’t know what to do, I’ll figure it out myself.” No academic researcher or steelworker or pilot works in complete isolation.
Group projects are the exception in school, but they should be the norm. Figuring out how to leverage the power of the group — whether it is students in the same room or a quick connection to a graphic designer across the sea in Wales — is at the heart of how we are productive today.