-->
Bölümleri numaralandırdım çünkü muhtemelen başkalarının okuyacağından farklı bir düzenle okuyor olabilirsiniz. Numaralar özel parçalar hakkında fikir alışverişi yapmanızı kolaylaştıracak.
Bir dizi makale veya blog yazısı şeklinde yazıldı. Bir sebebi şimdilerde böyle yazıyorum, ve bir diğer sebebi umuyorum ki bir veya daha fazlası sizi anlattığım bir noktayı paylaşmaya, onu yeniden yazmaya veya eleştirmeye itecek. Bir yan etki olarak biraz tekrarlar içeriyor. Bunun için beni affedebileceğinizi umuyorum. Atlayarak okuyabilirsiniz.
Bu bir reçete değildir. Bir kılavuz değildir. Yankı yapacak ve söyleşiler, sohbetler başlatacağını umduğum, bir dizi kışkırtıcı yazıdır.
Eğer fikirler paylaşılmazsa bu yazıların hiçbiri harcanan emeğe değmeyecektir. E-posta ile paylaşabilir veya bu manifestoyu tekrar bastırabilir, yayınlayabilirsiniz. Ancak lütfen değiştirmeyin veya ücret talep etmeyin. Tweet atmak isterseniz hastag #stopstealingdreams. Yorumlar için bir sayfayı burada bulabilirsiniz: http://www.stopstealingdreams.com
Her şeyden önemlisi gidip birşeyler yapın. Kendi manifestonuzu yazın. Bunu çocuğunuzun okulundaki öğretmenlere yollayın. Bir veli toplantısında zor sorular sorun. Kendi okulunuzu başlatın. Bir iki tane video ders yayınlayın. Ancak yerinizde durmayın.
Okuduğunuz ve paylaştığınız için teşekkürler.
I’ve numbered the sections because it’s entirely possible you’ll be reading it with a different layout than others will. The numbers make it easy to argue about particular sections.
It’s written as a series of essays or blog posts, partly because that’s how I write now, and partly because I’m hoping that one or more of them will spur you to share or rewrite or criticize a point I’m making. One side effect is that there’s some redundancy. I hope you can forgive me for that. I won’t mind if you skip around.
This isn’t a prescription. It’s not a manual. It’s a series of provocations, ones that might resonate and that I hope will provoke conversation.
None of this writing is worth the effort if the ideas aren’t shared. Feel free to email or reprint this manifesto, but please don’t change it or charge for it. If you’d like to tweet, the hashtag is #stopstealingdreams. You can do what Medium’s good at by posting a comment here, which is why I’m putting it in this new format.
Most of all, go do something. Write your own manifesto. Send this one to the teachers at your kid’s school. Ask hard questions at a board meeting. Start your own school. Post a video lecture or two. But don’t settle.
Thanks for reading and sharing.