Fatih Pense's Blog
Cevap vermeye değmeyecek, bariz bir soru gibi görünüyor. Ancak birçok olası cevap var. İşte bir kaçı: (Burada örgün devlet veya özel okullardan bahsediyorum ilkokuldan üniversiteye kadar):
-Kültürel ahenge sahip bir toplum oluşturmak.
-Bilim ve bilgiyi ilerletmek vee bilgiyi kendisi için takip etmek.
-Medeniyeti geliştirirken insanlara bilinçli kararlar almak için araçlar sunmak.
-İnsanları üretken işçiler olması için eğitmek.
Son üç nesildir, topluma sağlanan okul miktarı hep arttı. Hiç olmadığı kadar daha fazla insan, daha fazla saatini okulda eğitime harcıyor. Ve bu eğitimin maliyeti, kitle ölçekte okul sunmak için trilyonlarca dolar harcanarak daha da hızlı artıyor.
Yakın zamana kadar okul bu dört toplumsal hedeften sadece birinde muhteşem bir iş çıkardı. Önce diğer üçü:
Kültürel ahenge sahip bir toplum oluşturmak: Okul bu konuda televizyon kadar iyi değil. Şehirdeki, yetersiz bütçeli, kalabalık okuldaki kültürel deneyim ile şehrin kenarlarındaki maddi imkanları iyi okuldaki kültürel deneyim arasında büyük bir uçurum var. Lise terk bir insan ile Yale mezunu arasında önemli bir kültürel fark var. Bilimsel yöntemin faydalı olup olmadığı gibi basit bir konuda bile büyük uçurumlar var. Nerede okula gittiğiniz, size ne öğretildiği hakkında çok şey söylüyor. Eğer okulun amacı ortak bir kültür için bir temel oluşturmaksa, henüz kapasitesine yakın bir başarı gösteremedi.
Bilim ve bilgiyi ilerletmek ve bilgiyi kendisi için takip etmek: Trigonometriyi; anlamayan, kullanmayacak olan ve hayatlarında bir daha hiç matematikle ilgilenmeyecek çocuklara öğretmek için servet harcıyoruz. Milyonlarca öğrenciyi kurgu ve edebiyata maruz bırakmak için binlerce saat yatırım yapıyoruz. Ancak onların çoğunu bir daha asla zevk için okumamaya eğitiyoruz.(Bir araştırmaya göre Amerikalıların yüzde 58’i mezun olduktan sonra asla zevk için okumuyorlar.) Kitap okumayı, test olmak ile ilişkilendirdiğimiz anda asıl konuyu kaçırıyoruz.
Üniversite profesörünün ne anlama geldiği ile ilgili çıtayı sürekli yükseltiyoruz, ancak aslında eğitim vermeyen ve özellikle araştırmada da üretken olmayan doktora mezunları üretiyoruz. Gerçekleri öğretiyoruz, ancak gerçekten özümsenen bilgi miktarı çok az.
Akıllıca kararlar vermek için araçlar: Batı’daki neredeyse herkes yıllarca zorunlu eğitimden geçmiş olmasına rağmen, dayanaksız teorilere daha çok inanç, kötü finansal kararlar, zayıf topluluk ve aile planlamasına şahit olmaktayız. İnsanların bilim ve sanatla bağlantısı en iyi ihtimalle zayıf ve tipik tüketicinin finansal sezgisi acınası. Eğer hedef rasyonel düşünme, eleştirel sorgulama ve faydalı karar verme standartlarını yükseltmek idiyse çoğu vatandaşımız için başarısız olduk.
Hayır, bence açıkça belli ki okul özel bir işlev için tasarlanmış. Ve o işlev de okulun yüzyıldır yerine getirdiği işlevdir.
Bizim büyükbabalarımız ve büyükbüyükbabalarımız okulu insanlara ömür boyu üretken işçiler olarak endüstriyel ekonominin bir parçası olmayı öğretmek için inşa ettiler. Ve işe yaradı.
Geriye kalan herşey endüstriyelleşmiş ekonomiye ihtiyaç duyduğumuz işgücünü eğitmek için inşa ettiğimiz okul sisteminin bir yan ürünü, bir yan etkisi(bazen sevindirici bir tane).
It seems a question so obvious that it’s hardly worth asking. And yet there are many possible answers. Here are a few (I’m talking about public or widespread private education here, grade K through college):
To create a society that’s culturally coordinated.
To further science and knowledge and pursue information for its own sake.
To enhance civilization while giving people the tools to make informed decisions.
To train people to become productive workers.
Over the last three generations, the amount of school we’ve delivered to the public has gone way up — more people are spending more hours being schooled than ever before. And the cost of that schooling is going up even faster, with trillions of dollars being spent on delivering school on a massive scale.
Until recently, school did a fabulous job on just one of these four societal goals. First, the other three:
A culturally coordinated society: School isn’t nearly as good at this as television is. There’s a huge gulf between the cultural experience in an under-funded, overcrowded city school and the cultural experience in a well-funded school in the suburbs. There’s a significant cultural distinction between a high school drop-out and a Yale graduate. There are significant chasms in something as simple as whether you think the scientific method is useful — where you went to school says a lot about what you were taught. If school’s goal is to create a foundation for a common culture, it hasn’t delivered at nearly the level it is capable of.
The pursuit of knowledge for its own sake: We spend a fortune teaching trigonometry to kids who don’t understand it, won’t use it, and will spend no more of their lives studying math. We invest thousands of hours exposing millions of students to fiction and literature, but end up training most of them to never again read for fun (one study found that 58 percent of all Americans never read for pleasure after they graduate from school). As soon as we associate reading a book with taking a test, we’ve missed the point.
We continually raise the bar on what it means to be a college professor, but churn out Ph.D.s who don’t actually teach and aren’t particularly productive at research, either. We teach facts, but the amount of knowledge truly absorbed is miniscule.
The tools to make smart decisions: Even though just about everyone in the West has been through years of compulsory schooling, we see ever more belief in unfounded theories, bad financial decisions, and poor community and family planning. People’s connection with science and the arts is tenuous at best, and the financial acumen of the typical consumer is pitiful. If the goal was to raise the standards for rational thought, skeptical investigation, and useful decision making, we’ve failed for most of our citizens.
No, I think it’s clear that school was designed with a particular function in mind, and it’s one that school has delivered on for a hundred years.
Our grandfathers and great-grandfathers built school to train people to have a lifetime of productive labor as part of the industrialized economy. And it worked.
All the rest is a byproduct, a side effect (sometimes a happy one) of the schooling system that we built to train the workforce we needed for the industrialized economy.