Motivasyon konusunda yazılmış çok yazı var. Sizce problem az motive olmamız, az gaza gelmemiz mi?

Gönlümüzün dalgalı sularında bize engel olan ne var ki, “İşte benim istediğim hayat bu!” diyerek bütün gün boyunca yüksek bir enerjiyle hayallerimizin peşinden gitmiyoruz?

Bu sorunun cevabı herkes için farklı olabilir. Ve kişisel, büyük bir proje olarak ele almak gerekebilir. Ben sadece bir ipucu paylaşacağım.

***

Önce motivasyonumuzu özenle ikiye ayıralım:
-Bir şeyi arzu etme(+)
-Bir şeyden uzaklaşma/kaçma isteği(-)

Önemli nokta şudur bir şeyden kaçma isteği(-) insan doğasında diğerini bastırır. İnsanlar kaybetmeye çok duyarlıdır, kazanmaktan da daha çok duyarlıdır.

Güzel bir hedefimiz olduğunda, hemen motivasyonumuzu bozacak sinekler aklımıza gelir(amigdala?). Ne kadar mantıksız olsa da etkileniriz çünkü duygularımız devrededir. Hatta birisi ne kadar zeki olursa bu özelliği onun daha karmaşık sinekler bulmasını kolaylaştıracaktır.

İçine sinek düşmüş bir çorbayı (ne kadar lezzetli olursa olsun) içemeyeceğimiz gibi, taktiksel olarak pislenmiş hayallerimize de azimle ilerleyemeyiz. Temizlik şart.